Choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego

Choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego to stan, który rozwija się z czasem z powodu zużycia stawu skokowego lub rozwija się z powodu licznych urazów związanych z kostką. Niezależnie od tego, co powoduje problem, może stać się bolesnym schorzeniem, w którym będziesz chciał natychmiast się leczyć. Na poniższym zdjęciu zobaczysz, jak wygląda choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego i jakie szkody może wyrządzić.

Anatomia choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego

Choroba zwyrodnieniowa stawów, znana jako artretyzm zwyrodnieniowy, jest powszechnym problemem wielu osób po osiągnięciu pewnego wieku. Z biegiem lat gładka, ślizgająca się powierzchnia pokrywająca końce kości staje się postrzępiona i zużyta. Na koniec w stawie pojawia się stan zapalny, ból i obrzęk. Stan ten będzie postępował powoli, a sztywność i ból będą się pogarszać z biegiem czasu.

Stopa składa się z 28 kości i ponad 30 stawów. Więzadła utrzymują wszystkie stawy i kości na miejscu. Jeśli schorzenie rozwinie się w jednym lub więcej stawach, chodzenie i równowaga mogą zostać zaburzone.

Jak leczyć chorobę zwyrodnieniową stawu skokowego:

Niezależnie od tego, czy choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego została spowodowana wieloma urazami kostki, czy też rozwinęła się naturalnie (bez żadnego powodu), można ją leczyć w ten sam sposób. Jeśli jeszcze nie byłeś u lekarza i nie zdiagnozowano u Ciebie choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego, to jednym z najczęstszych objawów tego schorzenia jest ból i sztywność w okolicy kostki. Nie tylko będziesz mieć trudności z poruszaniem kostką w sposób, w jaki normalnie byś to robił, ale zaczniesz odczuwać ból, a nawet niewielki obrzęk. Na szczęście istnieje wiele różnych opcji leczenia, które nie zawsze wymagają operacji.

1. Leczenie bez operacji

W zależności od rodzaju zapalenia stawów, jego nasilenia i lokalizacji, dostępnych jest wiele różnych form leczenia, spośród których możesz wybierać. Typowe opcje niechirurgiczne to:

• Leki przeciwzapalne i przeciwbólowe pomagające zminimalizować obrzęk stawu
• Wkładki do butów, takie jak podpórki łukowe lub podkładki
• Buty robione na zamówienie, np. buty ze sztywną podeszwą i wyprofilowaną podeszwą
• Orteza stawu skokowego i stopy
• Laska lub kij do chodzenia zapewni Ci stabilność i pomoże zmniejszyć nacisk na kontuzjowane miejsce
• Fizjoterapia lub podologia może ocenić problemy ze stopą, aby zmniejszyć ból i stan zapalny kostki, a także wykonać ćwiczenia wzmacniające, które pomogą zmniejszyć stan zapalny i wzmocnić stawy i mięśnie stopy.
• Suplementy diety i kontrola masy ciała pomagają zapewnić zdrowie organizmu i dostarczają mu wszystkich niezbędnych składników odżywczych
• Wstrzyknięcia sterydów (kortyzonu) do uszkodzonego stawu pomogą złagodzić część bólu odczuwanego przez pacjenta

2. Chirurgia

Jeśli artretyzm nie reaguje na inne alternatywne metody leczenia, konieczne może być leczenie chirurgiczne. W zależności od rodzaju obecnego artretyzmu, umiejscowienia artretyzmu i wpływu choroby na stawy, operacja będzie odpowiednio różna. Operacje wykonywane w przypadku artretyzmu stawu skokowego i stopy obejmują artroskopowe oczyszczenie, artroplastykę i artrodezę. Podstawowa koncepcja polega na wejściu do stawu skokowego za pomocą operacji przez dziurkę od klucza i uporządkowaniu go.

Porady:

1. Jeśli zauważysz jakikolwiek obrzęk stopy lub kostki, musisz udać się na badanie do lekarza w celu postawienia dokładnej diagnozy.
2. Gdy występuje sztywność i ograniczona ruchomość, może to oznaczać, że cierpisz na zapalenie stawów, które powoduje ograniczenie ruchu.
3. Trudności z chodzeniem spowodowane bólem, obrzękiem lub sztywnością nie są normalne i należy je zbadać w celu ustalenia przyczyny.
4. Jeżeli ból nasila się podczas biegania lub chodzenia, należy zaprzestać wykonywania danej aktywności i udać się do lekarza w celu zbadania stawu.
5. Obuwie zostanie sprawdzone pod kątem konieczności wprowadzenia zmian w stroju.
6. Powrót do zdrowia po operacji kostki może potrwać kilka miesięcy, dlatego bądź realistą i podchodź do rehabilitacji z rozwagą, aż do samego końca rekonwalescencji.