Mięsień brzuchaty łydki (noga)

Informacje ogólne

Gastrocnemius to silny i widoczny mięsień podudzia. Należy do grupy mięśni łydki.

Znaczenie dosłowne

Mięsień brzuszny nogi.

Interesujące informacje

Nazwa gastrocnemius pochodzi od greckich słów oznaczających żołądek i nogę, ponieważ wypukła masa mięśnia przypomina „brzuch nogi”. Wraz z mięśniem płaszczkowatym obejmuje grupę mięśni łydki. Ten potężny mięsień biegnie od tyłu kolana aż do pięty. Jest absolutnie niezbędny do poruszania się, w tym chodzenia, biegania i skakania.

Początek mięśnia ma zarówno boczną, jak i przyśrodkową głowę. Przyśrodkowa głowa jest połączona z przyśrodkowym kłykciem kości udowej, podczas gdy boczna głowa łączy się z bocznym kłykciem kości udowej. Mięsień brzuchaty łydki ostatecznie łączy się z mięśniem płaszczkowatym, tworząc ścięgno piętowe, zwane również ścięgnem Achillesa. Ponieważ mięsień brzuchaty łydki i mięsień płaszczkowaty mają wspólny przyczep, niektórzy anatomowie uważają je za jeden mięsień.

Bolesne skurcze mięśni (mimowolne skurcze) nie są rzadkością w przypadku mięśnia brzuchatego łydki i mogą być spowodowane wieloma czynnikami, w tym odwodnieniem i powtarzającym się użyciem. Mięsień brzuchaty łydki może również stać się zapalny z powodu nadmiernego używania. Leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen, wraz z chłodnym kompresem i uniesieniem, mogą być stosowane w celu leczenia stanu zapalnego.

W rzadkich przypadkach anomalie anatomiczne mięśnia brzuchatego łydki (w szczególności głowy przyśrodkowej) mogą prowadzić do stanu zwanego zespołem uwięźnięcia tętnicy podkolanowej. Jest to bardzo poważny stan, który, jeśli nie jest leczony, może spowodować znaczną degradację tętnicy, niedrożność tętnicy lub tętniaka.

Pochodzenie

Kłykcie przyśrodkowe i boczne kości udowej.

Wprowadzenie

Tylna strona kości piętowej.

Funkcjonować

Zgięcie kolana oraz zgięcie podeszwowe stawu skokowego i stopy.

Zaopatrzenie nerwowe

Nerw piszczelowy (S1, S2).

Dostawy krwi

Tętnice łydkowe.

Istotne badania

Ostatnie badania na gryzoniach wykazały duży potencjał wykorzystania technik ultradźwiękowych do pomiaru objętości mięśnia brzuchatego łydki, co może być skorelowane z zanikiem mięśni. Ta metoda jest nieinwazyjna i łatwa do wykonania i może mieć znaczenie w ocenie zaniku mięśni po uszkodzeniu nerwów.

Nijhuis THJ, de Boer SAS, Wahegaonkar AL, Bishop AT, Shin AY i in. (2013). „Nowe podejście do oceny objętości mięśnia brzuchatego łydki u gryzoni za pomocą ultradźwięków; porównanie z indeksem mięśnia brzuchatego łydki”. PLoS ONE 8(1): e54041. doi:10.1371/journal.pone.0054041.

Elektromiografia wykazała, że statyczne rozciąganie mięśnia brzuchatego łydki może faktycznie zmniejszyć późniejsze wyniki skoków, szczególnie skoków pionowych. Ma to ważne implikacje dla fizjoterapeutów, sportowców i trenerów.

Wallmann HW, Mercer JA, McWhorter JW. (2005). „Powierzchniowa elektromiograficzna ocena wpływu statycznego rozciągania mięśnia brzuchatego łydki na wyniki skoku pionowego”. J Strength Cond Res. 19(3):684-8.

Ćwiczenia mięśnia brzuchatego łydki (nogi)

Unoszenie łydek na stojąco to doskonały sposób na izolowanie i wzmacnianie mięśnia brzuchatego łydki. Stań prosto, ustawiając stopy, kolana, biodra i ramiona w jednej linii. Stopy powinny być rozstawione na szerokość ramion. Powoli przenieś ciężar ciała na śródstopie i użyj mięśni łydek, aby unieść ciężar ciała. Upewnij się, że mięśnie brzucha są napięte i nie pochylasz się do przodu. Przytrzymaj przez 30 sekund, a następnie wróć do pozycji wyjściowej. Powtórz pięć razy z dziesięciosekundową przerwą między seriami.

Aby zwiększyć opór, możesz trzymać hantle w rękach lub spróbować wykonać unoszenie łydek, opierając ciężar całego ciała tylko na jednej nodze.