Skręcenia stawu skokowego (przyśrodkowego i bocznego)

Skręcenia stawu skokowego są jednymi z najczęstszych urazów ortopedycznych i występują podczas nagłego, niezręcznego ruchu skręcającego stopy. W wyniku tych ruchów dochodzi do rozdarcia i uszkodzenia tkanek miękkich i więzadeł stawu skokowego.

Skręcenie kostki występuje, gdy więzadła kostki są rozciągnięte poza normalny zakres. Skręcenia są klasyfikowane w zależności od stopnia ciężkości i może być wskazane uzyskanie opinii specjalisty.

Skręcenia stopnia I występują, gdy dochodzi do minimalnych uszkodzeń. Nie ma oznak niestabilności stawu skokowego. Staw skokowy może być opuchnięty i tkliwy podczas przenoszenia ciężaru ciała i ruchów.

Skręcenia stopnia II występują, gdy dochodzi do częściowego rozerwania więzadeł. Może wystąpić łagodna niestabilność stawu skokowego, objawy są takie same jak w przypadku skręcenia stopnia I.

Skręcenia stopnia III występują, gdy dochodzi do całkowitego rozerwania więzadeł i konieczna może być interwencja chirurgiczna. Kostka będzie opuchnięta i mogą pojawić się siniaki, nie będzie można przenosić ciężaru na kostkę, a ruch będzie powodował silny ból.

Po wewnętrznej (przyśrodkowej) stronie kostki więzadło naramienne podtrzymuje kostkę. Po zewnętrznej (bocznej) stronie znajdują się trzy więzadła: przednie skokowo-strzałkowe, tylne skokowo-strzałkowe i piętowo-strzałkowe.

Do najczęstszego skręcenia kostki dochodzi, gdy przekręcasz kostkę na zewnątrz. Jest to tzw. skręcenie inwersyjne (przyśrodkowe).

Jeśli przekręcisz kostkę po wewnętrznej stronie (rzadziej spotykane), możesz doznać skręcenia bocznego (ewersji).

Przyczyny skręcenia stawu skokowego

Skręcenia stawu skokowego w części środkowej występują podczas czynności obciążających staw, gdy wymagane są nagłe zmiany kierunku. Uraz powstaje w wyniku ekstremalnego skręcenia stawu skokowego na zewnątrz. Często powoduje to rozerwanie więzadeł na zewnętrznej stronie stawu skokowego.

Mechanizm urazu w przypadku skręceń stawu skokowego bocznego jest odwrotny. Występują one przy ekstremalnym skręceniu stawu skokowego do wewnątrz, co często zdarza się w koszykówce lub podczas lądowania na nierównych powierzchniach. Powoduje to uszkodzenie więzadeł po wewnętrznej stronie stawu skokowego.

Znaki i objawy

• Słyszalny odgłos rozrywania w momencie urazu.
• Znaczny obrzęk stopy i kostki.
• Siniaki wokół stopy i kostki, czasem sięgające aż do nogi.
• Silny ból w kostce i stopie.
• Niemożność stanięcia na chorej stopie i prawdopodobne trudności z wygodnym chodzeniem.
• Ograniczona ruchomość stawu skokowego.

Jak radzić sobie z bólem

W przypadku większości skręceń stawu skokowego operacja nie jest konieczna, a poniższe porady mogą pomóc w zmniejszeniu bólu i przyspieszeniu procesu gojenia:

• Odpoczynek: może być konieczne korzystanie z kul, aby uniknąć chodzenia na chorej stopie.
• Lód: nakładać na 5-10 minut 3-4 razy dziennie, aby zmniejszyć obrzęk. Zawsze używaj ręcznika między skórą a kompresem z lodem.

• Kompresja/wsparcie kostki: przyspiesza gojenie się więzadeł i zmniejsza stan zapalny.
• Uniesienie: pomoże zminimalizować obrzęk/stan zapalny.
• Leki (NLPZ/leki przeciwzapalne).

• Noś buty ze wsparciem. Najlepsze są trampki lub zamknięte płaskie buty, które zapewniają stopie i kostce maksymalne wsparcie.

• Przez kilka tygodni po skręceniu kostki unikaj nierównego i śliskiego podłoża, ponieważ kostka może być wtedy bardziej podatna na ponowne skręcenie.

Terapia manualna jest kluczowa dla pacjentów cierpiących na skręcenia stawu skokowego, ponieważ zmniejsza stan zapalny, zwiększa ruchomość stawu skokowego i pomaga w pełnej naprawie uszkodzonego więzadła. Rehabilitacja obejmująca ćwiczenia i wzmacnianie stawu skokowego po urazie zapewni odzyskanie pełnej siły stawu skokowego, co miejmy nadzieję zapobiegnie nawrotom.

Należy jednak zauważyć, że około 75% skręceń stawu skokowego to w rzeczywistości nawrót poprzedniego skręcenia. Dlatego wykonywanie ćwiczeń zalecanych przez lekarza jest całkowicie konieczne.