Złamania stawu skokowego u dzieci

Złamane kostki, które są powszechnie nazywane złamaniem kostki, mogą wystąpić u dzieci, szczególnie tych aktywnych, które dużo uprawiają sport lub dużo biegają. Mogą jednak okazać się jednymi z najbardziej kłopotliwych urazów, jeśli nie zostaną odpowiednio leczone.

Złamania kostki to złamania kości, które uzupełniają kostkę: strzałkowej, skokowej i piszczelowej. Jeśli chodzi o złamania kostki u dzieci, częściej dotyczą one strzałkowej i piszczelowej niż skokowej. Złamania wzdłuż końca strzałkowej i piszczelowej często dotyczą płytek wzrostowych. Te płytki to obszary tkanki chrzęstnej rozwijające się, aby pomóc regulować wzrost kości i odgrywają rolę w określaniu kształtu i długości kości u dorosłych.

Złamania płytki wzrostowej stawu skokowego często wymagają natychmiastowej uwagi ze względu na długoterminowe konsekwencje, które obejmują krzywe lub różnej długości nogi. Chirurdzy ortopedzi mogą udzielić informacji na temat opcji leczenia, a także długoterminowej opieki w celu monitorowania wyników leczenia.

Złamania stawu skokowego u dzieci Anatomia

Trzy główne kości tworzą kostkę: kość strzałkowa (mniejsza kość w dolnej części nogi), kość piszczelowa (kość piszczelowa) i kość skokowa (mała kość stopy, która służy jako zawias między kością strzałkową a piszczelową). Kości są połączone z innymi kośćmi za pomocą więzadeł. Więzadła służą jako mocne liny, które mogą trzymać wszystkie kości razem. Kilka więzadeł w kostce pracuje, aby utrzymać staw stabilny.

Jak leczyć złamania kostki u dzieci?

Złamania stawu skokowego u dzieci są często klasyfikowane na podstawie szeregu różnych czynników, takich jak:

• Miejsce złamania
• Zakres uszkodzeń płytki wzrostowej
• Pozycja stopy w momencie wystąpienia urazu, np. pronacja
• Kierunek, z którego pochodziła siła w momencie wystąpienia urazu, np. rotacja zewnętrzna

Podczas planowania leczenia, wszystkie wyżej wymienione czynniki zostaną wzięte pod uwagę. Lekarz rozważy, jak duże było przemieszczenie kości. W przypadku przemieszczonego złamania, końce złamanej kości rozdzieliły się od siebie i nie są ustawione w jednej linii. Te złamania często wymagają operacji, aby wszystko złożyć z powrotem.

Jednym z największych systemów klasyfikacji jest system Saltera-Harrisa. Istnieje wiele typów klasyfikacji opartych na samym złamaniu i odpowiednim schemacie leczenia potrzebnym do jego skorygowania. W przypadku złamań Saltera-Harrisa I i II ryzyko upośledzenia wzrostu jest minimalne. Złamane części zostaną umieszczone z powrotem na swoim miejscu, co jest znane jako zamknięta repozycja. Gips utrzymuje wszystko na miejscu podczas procesu gojenia, który trwa średnio od czterech do sześciu tygodni. Złamanie Saltera-Harrisa V jest znacznie bardziej skomplikowane i wymaga większego stopnia ostrożności.

Diagnoza złamania kostki u dzieci może czasami okazać się trudniejsza niż u dorosłych i może być konieczne wykonanie czegoś więcej niż tylko prześwietlenia. Gdy już będziesz mieć pewność, że Twoje dziecko ma złamanie kostki, najprawdopodobniej otrzymasz ortezę na kostkę, a także leki przeciwbólowe, szczepionkę TD (w celu ochrony przed błonicą i tężcem u nastolatków) i/lub nastawienie zamknięte lub nastawienie otwarte. Nastawienie zamknięte to nastawienie, w którym kości Twojego dziecka zostaną połączone bez użycia operacji.

Jednakże otwarta repozycja to taka, w której konieczne jest wykonanie nacięcia i użycie drutów, szpilek, płytek i/lub śrub w celu ponownego połączenia kości. Oprócz tego wszystkiego możesz wykonać dla swojego dziecka zwykłe „odpoczynek, sen, uniesienie i lód”, aby zapewnić mu wygodę przez cały czas.

Porady:

1. Pęknięcia płytki wzrostowej należy uważnie obserwować, aby mieć pewność, że uzyska się optymalne rezultaty w dłuższej perspektywie.
2. Jeżeli wzrost jest nierównomierny, może to skutkować deformacją stawu skokowego.
3. Po wystąpieniu złamania należy regularnie zgłaszać się na wizyty kontrolne do lekarza przez co najmniej rok.
4. Skomplikowane złamania mogą wymagać leczenia aż do osiągnięcia przez dziecko dojrzałości.
5. Ponieważ płytki wzrostowe twardnieją jako ostatnie w kościach, są one bardziej podatne na złamania.