Zerwanie ścięgna bicepsa w łokciu

Biceps znajduje się w przedniej części ramienia. Pozwala zginać łokieć i obracać przedramię, a także utrzymuje ramię w stabilności. Ścięgna przyczepiają mięśnie do kości. Ścięgno bicepsa przyczepia biceps do kości w łokciu i ramieniu. Jeśli ścięgno bicepsa rozerwie się w łokciu, stracisz siłę w ramieniu i nie będziesz w stanie obrócić ramienia z dłonią w górę do dłoni w dół.

W zależności od stopnia rozdarcia ścięgno bicepsa może nie odrosnąć i nie zagoić się samo, co z pewnością ma miejsce w przypadku całkowitego zerwania ścięgna. W przypadku całkowitego zerwania ścięgna bicepsa w ramieniu utworzy się dziwnie wyglądająca grudka, a także pojawią się znaczne siniaki i osłabienie. Inne mięśnie ramienia uniosą się, aby łokieć mógł się dość dobrze zginać bez bicepsa. Nie będzie on w stanie spełniać wszystkich funkcji, zwłaszcza ruchu obracania przedramienia z dłoni w górę do dłoni w dół. Jeśli ścięgno nie zostanie naprawione chirurgicznie, podczas ruchu wystąpi znaczne, trwałe osłabienie. Dobrą wiadomością jest jednak to, że zerwanie ścięgna bicepsa w łokciu jest bardzo rzadkie, a zerwanie występuje częściej w miejscu przyczepu do barku.

Zerwanie ścięgna bicepsa w stawie łokciowym - anatomia

Istnieją dwa ścięgna, które przyczepiają mięsień do kości w obrębie barku i jedno ścięgno przyczepione do łokcia. Ścięgno łokcia, znane jako ścięgno dalszego mięśnia dwugłowego, przyczepia się do guzowatości promieniowej. To małe wybrzuszenie na kości w przedramieniu znajduje się w pobliżu stawu łokciowego.

Na zdjęciu widać pacjenta z zerwaniem ścięgna bicepsa

Jak leczyć zerwanie ścięgna bicepsa w łokciu:

1. Leczenie chirurgiczne

Zdecydowanie zaleca się operację. Lekarze zastosują szereg procedur chirurgicznych, aby ponownie przymocować biceps do przedramienia. W zależności od lekarza, niektórzy wolą używać dwóch nacięć, podczas gdy inni używają tylko jednego. Czasami ścięgno zostanie przymocowane szwami przez otwory wywiercone w kości. W innych przypadkach do przymocowania ścięgna i kości zostaną użyte małe metalowe implanty.

2. Leczenie bez operacji

Leczenie niechirurgiczne może być opcją dla osób klasyfikowanych jako osoby wysokiego ryzyka, co zazwyczaj oznacza osoby nieaktywne i starsze lub mające problemy medyczne (np. problemy z sercem), które czynią je pacjentami wysokiego ryzyka w przypadku operacji. Pacjenci będą musieli dokładnie rozważyć decyzję o skorzystaniu z tej opcji, ponieważ przywrócenie funkcji później za pomocą operacji nie jest opcją. Ścięgno zazwyczaj musi zostać naprawione w ciągu pierwszych dwóch do trzech tygodni po urazie. Jeśli operacja nie zostanie przeprowadzona szybko, mięśnie dwugłowe i ścięgna zaczną się skracać i bliznowacieć. Chociaż istnieją inne opcje dostępne dla osób, które proszą o późną interwencję chirurgiczną w przypadku urazu, mają one tendencję do bycia bardziej skomplikowanymi i nie są tak skuteczne.

Porady:

• Unikaj podnoszenia ciężarów
• Wiele osób ma tendencję do chwytania przedmiotu bez zastanowienia lub nieświadomości, ile on waży. Istnieje ryzyko, że ścięgno ponownie pęknie lub oderwie się od operowanego miejsca. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli ścięgno było wcześniej zdegenerowane, zwłaszcza u osób starszych.
• Nikotyna może wpływać na odżywienie ścięgna.
• Wykazano, że stosowanie leków kortykosteroidowych zwiększa osłabienie ścięgien i mięśni.
• Mężczyźni, którzy ukończyli 30 lat, są najbardziej podatni na zerwanie dalszego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia.
• Zmuszanie łokcia do prostowania wbrew oporowi może spowodować uraz łokcia.
• Po operacji ramię pozostanie zgięte przez kilka tygodni. Wyprostowanie ramienia po jego zgięciu przez okres do 6 tygodni może być dość trudne, dlatego należy udać się na terapię i stosować rygorystyczny program ćwiczeń, aby odzyskać zdolność prostowania ramienia.