Zespół cieśni nadgarstka

Osoba cierpiąca na zespół cieśni nadgarstka odczuwa drętwienie dłoni i ból nadgarstka. Objawy przypisuje się podrażnionemu, zapalonemu lub ściśniętemu nerwowi pośrodkowemu, który przebiega wzdłuż nadgarstka. Kanał nadgarstka powstaje z kości nadgarstka po jednej stronie i pasma tkanki po drugiej stronie. Nadmierne użytkowanie i uraz przypisuje się obrzękowi i podrażnieniu.

Zespół cieśni nadgarstka - anatomia

Kanał nadgarstka tworzy bramę do nadgarstka w pobliżu bruzdy. Nerwy i ścięgna przechodzą z przedramienia do kanału nadgarstka, aby dotrzeć do dłoni. Zespół ten jest stanem zapalnym w obrębie nerwu pośrodkowego, który tuneluje się przez otwory otaczające kości nadgarstka dłoni i przechodzi pod gęstą tkanką włóknistą. Nerw pośrodkowy jest odpowiedzialny za unerwienie palca wskazującego, kciuka, środkowego i części palca serdecznego. Ze względu na stan zapalny palce te są najbardziej dotknięte tą chorobą. Wewnętrzny obrzęk wywiera nacisk na zewnątrz, który uniemożliwia pełny zakres ruchu nadgarstka i dotkniętych palców, co utrudnia codzienne czynności.

Co jest przyczyną?

Każda sytuacja powodująca obrzęk, pogrubienie lub podrażnienie błony maziowej wokół ścięgien kanału nadgarstka może skutkować uciskiem nerwu pośrodkowego.

Do najczęstszych przyczyn i towarzyszących schorzeń należą:

• powtarzające się i siłowe chwytanie rękoma
• powtarzające się zginanie nadgarstka
• złamane lub zwichnięte kości nadgarstka powodujące obrzęk
• zapalenie stawów, zwłaszcza typu reumatoidalnego
• nierównowaga tarczycy
• cukrzyca
• zmiany hormonalne związane z menopauzą
• ciąża

Uwaga. Zespół cieśni nadgarstka nasila się przy długotrwałym prostowaniu (zginaniu do tyłu) nadgarstka, a ustępuje przy jego zginaniu (zginaniu do przodu).

Najczęstszą przyczyną zespołu cieśni nadgarstka jest powtarzające się nadmierne ćwiczenia, ale czynnikami sprzyjającymi mogą być także reumatoidalne zapalenie stawów i ciąża.

Objawy zespołu cieśni nadgarstka:

• Drętwienie i mrowienie w dłoniach, zwłaszcza gdy objawy te występują w nocy i po użyciu dłoni
• Zmniejszone czucie w kciuku, palcu wskazującym i palcu długim
• Niezdarność w obchodzeniu się z przedmiotami
• Czasami ból może promieniować w górę ramienia aż do barku.

Jak leczyć zespół cieśni nadgarstka:

1. Ortezy nadgarstka

W zależności od stopnia zaawansowania schorzenia, orteza na nadgarstek może pomóc utrzymać nadgarstek prosto, szczególnie w godzinach nocnych. Orteza na nadgarstek zapewni dodatkową amortyzację i prostowanie potrzebne do przezwyciężenia problemów związanych z zespołem cieśni nadgarstka.

2. Leki przeciwzapalne

Stosowanie niesteroidowego środka przeciwzapalnego może pomóc zmniejszyć stan zapalny i złagodzić ból. Chociaż badania nie wykazały, że jest to skuteczna metoda leczenia schorzenia, wykazano, że pomaga złagodzić objawy.

3. Ocena innych schorzeń medycznych

Przyjrzenie się innym stanom medycznym, które mogą przyczyniać się do zespołu cieśni nadgarstka, może pomóc Ci określić, jakie zmiany należy wprowadzić. Zmiana planu leczenia może pomóc naprawić problemy z zespołem cieśni nadgarstka.

4. Zminimalizuj niektóre działania

Unikanie lub zmiana tych czynności, które mogą powodować wszystkie objawy, może pomóc złagodzić część bólu i nacisku. Upewnij się, że robisz częste przerwy w wykonywaniu powtarzalnych czynności, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia ścięgien i nerwów w nadgarstku.

5. Chirurgia

Jeśli inne metody leczenia okażą się nieskuteczne, operacja może pomóc w skorygowaniu stanu, który występował przez lata. Jeśli doszło do uszkodzenia nerwu, operacja może pomóc w skorygowaniu problemu. Operacja polega na przecięciu więzadła, które tworzy dach kanału nadgarstka. W ten sposób zmniejsza się nacisk na nerw pośrodkowy, co pomoże złagodzić objawy związane z zespołem cieśni nadgarstka.

6. Fizjoterapia

Osteopatia, chiropraktyka lub fizjoterapia mogą być przydatne w leczeniu zespołu cieśni nadgarstka. Twój terapeuta zmniejszy stan zapalny w nadgarstku, zmniejszając ucisk na nerw pośrodkowy i zmniejszając objawy. Może również zajrzeć dalej w górę ramienia do barku, szyi lub górnej części pleców, jeśli ma to wpływ na ten obszar.

Zapobieganie dla użytkowników komputerów

Użytkownicy klawiatury komputerowej mogą podjąć kilka kroków, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia CTS. Niektóre z nich dotyczą konfiguracji miejsca pracy lub „ergonomii”. Inne mają związek z czynnikami ludzkimi.

• Prawidłowe siedzenie jest kluczowe dla dobrej ergonomii. Wysokość siedzenia i pozycja oparcia powinny być regulowane. Krzesło powinno być na kółkach, aby można je było łatwo przesuwać.

Podłokietniki na krześle, choć opcjonalne, często okazują się pomocne.

• Wysokość stołu. Aby prawidłowo wyregulować krzesło, najpierw sprawdź wysokość stołu lub powierzchni biurka, na której spoczywa klawiatura. Średnio zaleca się wysokość 27-29 cali nad podłogą. Wyższe osoby będą preferować nieco wyższe stoły niż niższe osoby. Jeśli możesz wyregulować stół, ustaw kąt talii (patrz poniżej) na 90 stopni, a następnie wyreguluj stół tak, aby łokieć tworzył kąt 90 stopni, gdy Twoje dłonie są na klawiaturze.
• Kąt nadgarstka. Jeśli klawiatura jest ustawiona prawidłowo, nadgarstki powinny wygodnie spoczywać na stole przed nią. Niektóre klawiatury są bardzo grube lub głębokie i wymagają niewygodnego zginania rąk do góry, aby dosięgnąć klawiszy. Jeśli tak, pomocne będzie umieszczenie podwyższonej podpórki pod nadgarstki na stole przed klawiaturą. Klawiatura wymagająca zginania nadgarstków jest częstą przyczyną CTS wśród użytkowników komputerów.
• Kąt łokcia. Mając dłonie wygodnie oparte o klawiaturę i górne ramiona ustawione pionowo, zmierz kąt między przedramieniem a górnym ramieniem (kąt łokcia). Jeśli jest mniejszy niż 90 stopni, podnieś siedzisko krzesła. Jeśli kąt jest większy niż 90 stopni, obniż siedzisko. Staraj się trzymać łokcie blisko boków, aby zminimalizować „przemieszczenie łokciowe”, czyli boczne zgięcie nadgarstka (jak podczas sięgania po klawisz „Z”).

Potrzeba bardzo niewiele czasu na regenerację między naciśnięciami klawiszy, aby schłodzić i nasmarować ścięgna zginaczy. Jeśli jednak piszesz nieustannie, potrzeba regeneracji wzrasta. Ponadto praca z rękami zgiętymi w nadgarstkach lub częste zginanie nadgarstków na boki zwiększa tarcie w kanale nadgarstka. Regeneracja po tych ruchach trwa dłużej. Praca pod presją (presja terminu, złość lub inny niepokój) może jeszcze pogorszyć sytuację.

Wiele badań zaleca 10-15 minut przerwy co godzinę, aby dać sobie czas na regenerację, którego potrzebujesz. Nie musi to być przerwa od produktywnych działań, tylko przerwa od klawiatury. Ćwiczenia również mogą pomóc. Wypróbuj poniższe:

1. a) Zaciśnij pięści, przytrzymaj przez sekundę, następnie rozciągnij palce szeroko i przytrzymaj przez pięć sekund. Powtórz kilka razy.
2. b) Z rękami wyciągniętymi przed siebie, podnieś i opuść dłonie kilka razy. Obróć dłonie dziesięć razy (wykonuj kółka w powietrzu opuszkami palców).

Kluczem jest różnorodność. CTS występuje najczęściej u pracowników, których ruchy są nie tylko powtarzalne, ale trwają godzinami. Jeśli używasz klawiatury, ustrukturyzuj swoje dni robocze tak, aby każda godzina obejmowała mieszankę czynności. Na przykład zamiast pisać cały poranek i składać dokumenty przez całe popołudnie, mieszaj pisanie i składanie dokumentów przez cały dzień.

Porady:

1. Wykonuj ruchy nadgarstka i dłoni w sposób, który pomoże równomiernie rozłożyć ruch i nacisk na cały nadgarstek i dłoń.
2. Osoby, u których występuje zatrzymanie płynów, powinny ograniczyć spożycie soli.
3. Zaprzestań wykonywania czynności, które Twoim zdaniem mogą być przyczyną bólu lub drętwienia dłoni, palców lub nadgarstka.
4. Utrzymuj elastyczność i siłę mięśni dłoni, ramion i palców, wykonując odpowiednie ćwiczenia (terapeuta udzieli Ci wskazówek, jak to robić).
5. Często zmieniaj pozycje i zmieniaj ręce podczas wykonywania powtarzających się ruchów. Zrób sobie przerwę i pozwól dłoniom odpocząć.