Mięsień biodrowo-lędźwiowy większy

Informacje ogólne

Mięsień lędźwiowy większy to duży mięsień zlokalizowany w tylnej ścianie brzucha, który pomaga zbliżyć górną część nogi do tułowia podczas ruchu zgięcia.

Znaczenie dosłowne

Większa część lędźwiowa.

Interesujące informacje

Psoas major to długi, przypominający linę mięsień zlokalizowany po stronie odcinka lędźwiowego kręgosłupa, biegnący od kręgosłupa do kości udowej. Psoas major należy do grupy mięśni zginaczy bioder. Przyczynia się do zgięcia i zewnętrznej rotacji stawu biodrowego na tułowiu. Częstym urazem jest naciągnięcie zginaczy bioder, które występuje z powodu nagłego skurczu lub nadmiernego rozciągnięcia mięśnia. Często występuje u osób uprawiających sporty takie jak sprinty, piłka nożna i rugby. Objawy obejmują nagły, ostry, piekący ból lub łzawienie i trzaskający dźwięk podczas urazu. Leczenie obejmuje leki przeciwzapalne i środki przeciwbólowe, a także odpoczynek, lód, kompresję i uniesienie.

Pochodzenie

Wyrostki poprzeczne kręgów lędźwiowych, trzony boczne kręgów lędźwiowych.

Wprowadzenie

Środkowa powierzchnia krętarza mniejszego kości udowej.

Funkcjonować

Zgina i obraca bocznie udo w stawie biodrowym.

Zgina kręgosłup.

Zaopatrzenie nerwowe

Gałęzie przednie pierwotne splotów lędźwiowych L1 – L3.

Dostawy krwi

Gałąź lędźwiowa tętnicy biodrowo-lędźwiowej.

Istotne badania

Celem tego badania było zbadanie różnic w składzie włókien mięśnia biodrowo-lędźwiowego większego między jego częścią czaszkową i ogonową. Badanie przeprowadzono na 15 mężczyznach poniżej 35 roku życia. Rodzaje włókien tworzących mięsień biodrowo-lędźwiowy większy wskazują na jego ważną funkcję dynamiczną jako głównego zginacza tego stawu biodrowego, jego funkcję posturalną jako stabilizatora kręgosłupa lędźwiowego, stawów krzyżowo-biodrowych i biodrowych, a także stabilizację lordozy lędźwiowej.

Arbanas, J., Starcevic Klasan, G., Nikolic, M., Jerkovic, R., Miljanovic, I., & Malnar, D. (2009). Skład typu włókien mięśnia biodrowo-lędźwiowego większego człowieka w zależności od poziomu jego pochodzenia. Journal of anatomy, 215(6), 636-641.

Lekarze badali ewolucyjne aspekty, które mogą przyczyniać się do bólu dolnej części pleców u ludzi. Najbardziej zauważalną cechą odróżniającą ludzi od innych ssaków jest dwunożny tryb lokomocji. Hipotezy dotyczące wyjaśnień bólu dolnej części pleców zakładają, że są to ludzkie codzienne zachowania, koordynacja międzymięśniowa lub parametry wewnątrzmięśniowe.

Schilling, N., Arnold, D., Wagner, H. i Fischer, MS (2005). Aspekty ewolucyjne i właściwości mięśniowe tułowia — implikacje dla bólu dolnej części pleców u ludzi. Pathophysiology, 12(4), 233-242.

Ćwiczenia mięśnia biodrowo-lędźwiowego

Rozciąganie Thomasa

Usiądź prosto na końcu wyściełanej ławki tak, aby uda znajdowały się tylko w połowie na stole. Przyciągnij jedno kolano do klatki piersiowej i odchyl się całkowicie do tyłu, aż położysz się płasko na ławce. Dolna część pleców powinna leżeć płasko na ławce. Jeśli plecy są zaokrąglone lub miednica jest przechylona, poluzuj chwyt, aby całkowicie spłaszczyć plecy. Druga noga powinna zwisać swobodnie z końca ławki. Wytrzymaj przez 30 do 60 sekund na każdą stronę i wykonaj dwa do trzech powtórzeń.

Wypad klęczący

Uklęknij na jednym kolanie, z przednią nogą wysuniętą do przodu pod kątem 90 stopni. Z biodrami podwiniętymi pod siebie, powoli wykonaj wypad do przodu, łagodnie wchodząc w rozciąganie bez wysiłku. Wykonaj 20 powtórzeń na każdą stronę, utrzymując wypad przez 2 do 3 sekund.