Naciągnięcie pachwiny

Mięśnie przywodziciele to grupa trzech cienkich mięśni biegnących wzdłuż wewnętrznej strony uda. Są znane jako przywodziciel wielki, przywodziciel mały i przywodziciel krótki. Razem nazywane są „mięśniami pachwiny”. Te mięśnie są mięśniami szkieletowymi i ich funkcją jest przyciąganie nogi do wewnątrz. Ten rodzaj ruchu jest często obserwowany u jeźdźców konnych i kopanie piłki na bok. Pomagają również utrzymać równowagę ciała na nierównych powierzchniach i mogą stabilizować tułów podczas ruchu bocznego.

Naciągnięcie pachwiny jest powszechnie znane wśród lekarzy jako naciągnięcie mięśnia przywodziciela. Jest to częsty uraz, który obejmuje rozerwanie mięśnia przywodziciela znajdującego się po wewnętrznej stronie uda.

Naciągnięcia pachwiny zdarzają się częściej u osób uprawiających sporty wyczynowe, takie jak piłka nożna, baseball, karate, tenis i bieganie (zwykle sprinty).

Naciągnięcie pachwiny jest wynikiem nagłego skurczu mięśni przywodzicieli, gdy znajdują się one w pozycji wydłużonej/rozciągniętej. Jeśli siła przechodząca przez mięsień jest zbyt duża, może dojść do rozdarcia włókien mięśniowych, co skutkuje naciągnięciem mięśnia.

Znaki i objawy

• Nagły, ostry ból w górnej, wewnętrznej części nogi lub w okolicy pachwiny
• Dyskomfort w pachwinie opisywany jako uczucie „ciągnięcia”
• Wrażliwość na dotyk w pachwinie
• Chodzenie może być utrudnione (w zależności od stopnia obciążenia)
• Ból podczas biegania
• Obrzęk/siniaki (sporadycznie)
• Osłabienie nogi

Jak radzić sobie z bólem mięśni przywodzicieli:

• Zastosuj RICE (odpoczynek, lód, kompresja, uniesienie), co złagodzi ból i zmniejszy obrzęk. Umieść woreczek z lodem (owinięty ręcznikiem) w okolicy pachwiny lub w miejscu, w którym występuje największy ból.

• Zaprzestań wszelkich ćwiczeń i zasięgnij porady u swojego trenera lub terapeuty.
• W rzadkich przypadkach może być konieczne korzystanie z kul, aby móc chodzić.
• Terapia manualna, np. masaż tkanek miękkich, ultradźwięki lub techniki tapingu mogą być pomocne w przyspieszeniu gojenia i łagodzeniu bólu.
• Fizjoterapia na późniejszym etapie jest niezwykle ważna, zwłaszcza dla profesjonalnych sportowców, gdyż ćwiczenia rehabilitacyjne pomagają osiągnąć pełną siłę mięśni przywodzicieli.

Czas rekonwalescencji różni się znacząco w zależności od miejsca rozdarcia i jego nasilenia. Leczenie manualne może przyspieszyć rekonwalescencję, podobnie jak program ćwiczeń domowych. Jeśli rozdarcie znajduje się wysoko w ścięgnie przywodziciela, rekonwalescencja może być znacznie wolniejsza i potrwać około 12-16 tygodni. Rozdarcie środkowej części mięśnia zazwyczaj goi się od 4 do 12 tygodni, w zależności od nasilenia rozdarcia.