Opublikowano dnia 07th May 2025 / Opublikowano w: Kolano
Soleus to jeden z potężnych mięśni zlokalizowanych w tylnej części łydki. Rozciąga się od miejsca tuż pod kolanem aż do pięty. Ze względu na ścisłe połączenie z mięśniem brzuchatym łydki niektórzy anatomowie uważają je za pojedynczy mięsień zwany triceps surae. Służy do chodzenia i stania.
Sandały lub płaskie stopy.
Mięsień płaszczkowaty w łydce jest podatny na urazy podczas biegania. W niektórych przypadkach uszkodzony mięsień płaszczkowaty jest związany z bólem łydki i urazem mięśnia płaszczkowatego. Zerwania mięśnia płaszczkowatego, w tym nogi tenisowej, mogą powodować ból w podeszwie. Powtarzające się ruchy podczas biegania obciążają kostki, gdy kolano jest w pozycji wyprostowanej, co jest szczytowym momentem występowania urazów mięśnia płaszczkowatego. Uraz mięśnia płaszczkowatego często sprawia wrażenie, jakby mięśnie zostały uderzone z dużą siłą.
Krioterapia jest często stosowana w leczeniu mięśni, wykorzystując niską temperaturę, aby pomóc schłodzić części ciała. Terapia ultradźwiękowa i rozciąganie pasywne to dwa inne rodzaje leczenia urazów mięśnia płaszczkowatego. Po terapii często zaleca się trening siłowy. W przypadkach, gdy uraz nie jest tak poważny, często wystarczy zwykły okład z lodu.
Powierzchnia tylna głowy kości strzałkowej, a także koniec bliższy trzonu kości strzałkowej, brzeg przyśrodkowy i linia podeszwowa środkowej części kości piszczelowej.
Powierzchnia tylna kości piętowej za pośrednictwem wspólnego ścięgna piętowego (ścięgna Achillesa).
Zgięcie podeszwowe w stawie skokowym.
Kluczowa rola w stabilizacji nogi nad kostką w pozycji stojącej.
Nerw piszczelowy S1 i S2.
Mięśnie od proksymalnego do dystalnego są zaopatrywane przez gałęzie łydkowe tętnicy podkolanowej, tętnicy strzałkowej i tętnicy piszczelowej tylnej.
Ścięgna otrzymują krew z tętnicy kostkowej tylnej i przedniej, bocznej i przyśrodkowej, tętnicy podeszwowej bocznej oraz gałęzi piętowych tętnicy piszczelowej tylnej.
Mięsień płaszczkowaty jest jednym z silnych mięśni zginaczy podeszwowych w stawie skokowym. Otrzymuje dopływ krwi z wielu różnych źródeł. Przeprowadzono badanie w celu opisania dystrybucji tętniczego zaopatrzenia mięśnia płaszczkowatego w krew. Mięsień płaszczkowaty jest zaopatrywany przez perforatory tętnicy podkolanowej, piszczelowej tylnej i strzałkowej. Odkryto, że tętnica piszczelowa tylna stanowiła 38,8% wszystkich perforatorów, podczas gdy tętnica strzałkowa stanowiła 33,3%, a tętnica podkolanowa 27,8%. Badanie wykazało, że ponieważ jest bogato zaopatrzony w krew tętniczą, mięsień płaszczkowaty może być bezpiecznie stosowany jako wolny płat, płat półpłaszczkowy lub płat złożony w celu pokrycia ubytków w kończynie dolnej.
Zawawy, Ehab & El-Sekily, Nancy. (2012). Anatomiczne badanie ukrwienia mięśnia płaszczkowatego u ludzi. Alexandria Journal of Medicine. 48. 315-321. 10.1016/j.ajme.2012.05.001.
Stań około stopy od ściany z wyprostowanymi plecami i dłońmi przyciśniętymi do ściany. Delikatnie pochyl się w stronę ściany, jednocześnie zginając kolana, aby utworzyć płytką pozycję przysiadu. Trzymaj obie pięty mocno na podłodze, trzymając się rozciągania. Rozciąganie pozwala na rozciąganie obu nóg w tym samym czasie. Istnieje również opcja zginania jednej nogi na raz, jeśli to działa lepiej. Utrzymaj rozciąganie przez 30 sekund. Wykonuj ćwiczenie za każdym razem, gdy nogi się napinają.
Stań z piętami zwisającymi z tyłu stopnia, z palcami u stóp na stopniu. W razie potrzeby przytrzymaj się czegoś stabilnego, aby uzyskać wsparcie. Opuść pięty w dół. Powinieneś poczuć rozciąganie tylnej części łydek. Wykonuj ćwiczenie za każdym razem, gdy nogi się napinają.
Zacznij korzystać z Rehab My Patient już dziś i zrewolucjonizuj proces przepisywania ćwiczeń, aby zapewnić sobie skuteczną rehabilitację.
Rozpocznij 14-dniowy bezpłatny okres próbny