Mięsień biodrowo-żebrowy lędźwiowy

Informacje ogólne

Iliocostalis to mięsień grzbietowy położony głęboko w mięsistej części mięśnia zębatego przedniego. Iliocostalis lumborum to dolna (lędźwiowa) część tego mięśnia.

Znaczenie dosłowne

Słowo iliocostalis pochodzi od łacińskiego ilium, co oznacza „bok lub pachwina” i costa, co oznacza „żebro”. Lumborum pochodzi od łacińskiego limbus, co oznacza „lędźwie”.

Iliocostalis lumborum można przetłumaczyć jako „mięsień znajdujący się między pachwiną lub bokiem a żebrami w okolicy lędźwiowej”.

Interesujące informacje

Iliokostalis lumborum jest częścią grupy mięśni prostowników grzbietu, do której należą iliokostalis, longissimus i spinalis. Wzniesienie utworzone przez tę grupę mięśni można wyczuć równolegle do kręgosłupa. Te mięśnie są absolutnie kluczowe dla umożliwienia swobodnego ruchu kręgosłupa. Konkretnie, nie byłbyś w stanie wyprostować pleców po zgięciu lub obrocie, gdyby wystąpiła znacząca dysfunkcja grupy mięśni prostowników grzbietu, w tym iliokostalis lumborum.

Uraz mięśnia biodrowo-żebrowego lędźwiowego może być objawem bólu skoncentrowanego w dolnej części pleców lub bólu pośladków. Bardzo rzadko uraz mięśnia biodrowo-żebrowego lędźwiowego objawia się bólem w dolnej części brzucha. Wiele codziennych czynności może powodować uraz mięśnia, w tym podnoszenie ciężkiego przedmiotu, obracanie się podczas podnoszenia lub nawet siedzenie w bezruchu przez dłuższy czas, np. w samochodzie lub samolocie.

Jeśli istnieje znaczna rozbieżność między siłą mięśni brzucha a mięśniami lędźwiowymi pleców, może to skutkować stanem znanym jako hiperlordoza lędźwiowa. Stan ten jest również powszechnie określany jako „wygięcie pleców” ze względu na charakterystyczny kształt dolnej części pleców i brzucha u osób cierpiących na tę chorobę. Stan ten można skutecznie odwrócić poprzez ukierunkowane rozciąganie i ćwiczenia mające na celu wzmocnienie niedoborowych mięśni.

Pochodzenie

Mięsień biodrowo-żebrowy lędźwiowy bierze swój początek w kości krzyżowej, grzebienia biodrowego lub w wyrostkach kolczystych dolnych kręgów lędźwiowych lub piersiowych.

Wprowadzenie

Wyrostki poprzeczne L1-L5 i żebra od VI do XII.

Funkcjonować

Stabilizacja postawy; zginanie lub obracanie pleców na jedną stronę; przesuwanie miednicy z boku na bok

Zaopatrzenie nerwowe

Gałęzie grzbietowe od T7 do L3

Dostawy krwi

Gałęzie grzbietowe tętnic lędźwiowych i tętnica krzyżowa boczna

Istotne badania

Badanie elektromiograficzne skupiające się wyłącznie na mięśniach iliocostalis lumborum i gluteus maximus wykazuje, że aktywacja obu mięśni jest większa na bieżni niż na ziemi. Oznacza to, że bieganie na bieżni może być skuteczniejsze we wzmacnianiu tych mięśni niż bieganie po ziemi.

Bankoff AD, Boer NP (2007). „Badanie elektromiograficzne mięśni iliocostalis lumborum i gluteus maximus podczas poruszania się na bieżni i na ziemi”. Electromyogr Clin Neurophysiol. 47(6):285-91.

Wykazano, że różnice między płciami w zakresie podatności na zmęczenie mięśni pleców, w tym mięśnia biodrowo-żebrowego lędźwiowego, są powiązane z masą mięśniową i aktywacją nerwowo-mięśniową.

Larivière C, Gravel D, Gagnon D, Gardiner P, Bertrand Arsenault A, Gaudreault N (2006). „Wpływ płci na podatność na zmęczenie mięśni pleców podczas przerywanych skurczów izometrycznych: badanie wzorców aktywacji nerwowo-mięśniowej”. Clin Biomech (Bristol, Avon). 21(9):893-904.

Ćwiczenia mięśnia biodrowo-żebrowego lędźwiowego

Wiosłowanie w opadzie, zwane również wiosłowaniem sztangą, to ćwiczenie siłowe, które koncentruje się na mięśniach pleców. Połóż lewe kolano i rękę na ławce, prawą nogę wyprostuj, a prawą rękę opuść. W prawej ręce trzymaj hantle o odpowiedniej wadze. Twoje plecy powinny być proste i równoległe do podłoża. Powoli unieś łokieć w kierunku sufitu, ustawiając hantle na poziomie biodra. Następnie opuść hantle z powrotem do pozycji początkowej. Wykonaj trzy serie po piętnaście powtórzeń i zmień stronę, aby powtórzyć całe ćwiczenie.