Mięsień łopatkowo-gnykowy (szyjka)

Informacje ogólne

Mięsień łopatkowo-gnykowy jest mięśniem ściany szyi, rozciągającym się od kości gnykowej do łopatki.

Znaczenie dosłowne

Mięsień barku i kość gnykowa.

Interesujące informacje

Mięsień łopatkowo-gnykowy znajduje się w szyi i składa się z dwóch odrębnych sekcji – dolnego brzucha i górnego brzucha. Dwie sekcje są rozdzielone ścięgnem pośrednim.

Dolny brzuśiec kości łopatkowo-gnykowej ma swój początek na górnej krawędzi łopatki i przechodzi przez wcięcie łopatki. Szerokość przyczepu kości łopatkowo-gnykowej do łopatki jest znacznie zróżnicowana anatomicznie; może wynosić od kilku milimetrów do prawie trzech centymetrów.

Górny brzuch tego mięśnia podąża niemal pionową trajektorią wzdłuż mostkowo-gnykowego. Ostatecznie przyczepia się do dolnej powierzchni ciała gnykowego.

Ścięgno pośrednie, które oddziela brzuch dolny od brzucha górnego, ma różną długość i jest osłonięte powięzią szyjną, która przyczepia się do pierwszego żebra i obojczyka. To przyczepienie pozwala mięśniowi zachować swój tępokątny kształt.

Podstawową funkcją mięśnia łopatkowo-gnykowego jest obniżanie kości gnykowej, co pomaga w czynnościach żucia i połykania. Urazy mięśnia łopatkowo-gnykowego są szczególnie powszechne wśród kulturystów i osób wykonujących ćwiczenia z obciążeniem. Ból jest często przenoszony do mięśnia łopatkowo-gnykowego, gdy dochodzi do uszkodzenia otaczających struktur, takich jak uraz kręgosłupa szyjnego po wypadku samochodowym.

Pochodzenie

Brzusiec dolny: górny brzeg łopatki (wcięcie łopatki) i więzadło poprzeczne łopatki górne.

Wprowadzenie

Brzusiec górny: dolna powierzchnia ciała gnykowego.

Funkcjonować

Obniża kość gnykową i pomaga w uniesieniu powięzi szyjnej podczas wdechu.

Zaopatrzenie nerwowe

Brzuch dolny: gałąź brzuszna (C2, C3).

Górna część brzuszna: gałąź brzuszna (C1).

Dostawy krwi

Tętnica podgnykowa.

Istotne badania

Uwięźnięcie żylne jest bardzo poważnym i potencjalnie zagrażającym życiu stanem. Uwięźnięcie żyły szyjnej wewnętrznej jest czasami spowodowane przez mięsień łopatkowo-gnykowy. Jednak konieczne jest przeprowadzenie dodatkowych badań nad patofizjologicznymi aspektami ucisku żyły łopatkowo-gnykowej.

Gianesini S, Menegatti E, Mascoli F, Salvi F, Bastianello S, Zamboni P. „Uwięzienie mięśnia łopatkowo-gnykowego żyły szyjnej wewnętrznej. Nadal niejasny mechanizm patogenetyczny”. Flebologia. 16 maja 2013 r.

Do obserwacji przejściowego napinania mięśnia mostkowo-sutkowego u pacjentów z zespołem slingu stawu łopatkowo-gnykowego wykorzystano zdjęcia seryjne, ultrasonografię w czasie rzeczywistym, tomografię komputerową i wideografię. Analiza tych nagrań wskazała na specyficzne anomalie w stawie łopatkowo-gnykowym, które powodują tę patologię.

Wong DS, Li JH. (2000). „Zespół pętli łopatkowo-gnykowej”. Am J Otolaryngol. 21(5):318-22.

Ćwiczenia mięśnia łopatkowo-gnykowego

Wyprost i zgięcie szyi

Ogólne ćwiczenia wzmacniające szyję mogą wzmocnić kość łopatkowo-gnykową i otaczające ją struktury mięśniowe. Zacznij od wygodnej pozycji stojącej ze stopami rozstawionymi na szerokość barków. Teraz powoli wyginaj szyję do przodu. Nie opuszczaj po prostu brody do klatki piersiowej, ale wyobraź sobie, że zwijasz szyję nad małym przedmiotem w pobliżu gardła. Następnie powoli wyginaj szyję do tyłu, stosując tę samą technikę. Konieczne jest, aby Twoje ruchy były powolne i płynne, aby zapobiec urazom szyi. Twoje ramiona i cała górna część ciała powinny być rozluźnione i pamiętaj, aby oddychać głęboko podczas całego ćwiczenia. Powtórz cały ruch w sumie dziesięć razy.