Złamanie miednicy

Miednica to kostny pierścień otaczający talię. Choć nie zdarza się to zbyt często, złamanie miednicy może nastąpić, jeśli jedna z części tego pierścienia zostanie poddana wystarczającej sile.

Większość złamań miednicy to urazy sportowe, a sporty śnieżne są jednymi z najczęstszych. Upadek podczas jazdy na snowboardzie, nartach lub podczas skoków lub wykonywania sztuczek na desce/nartach jest częstą przyczyną złamania.

Również dorastający nastolatkowie, zwłaszcza ci, którzy uprawiają sport, stanowią jedną z największych grup osób narażonych na tego typu złamania. Wiele z naciągniętych mięśni może być niewykrytym złamaniem awulsyjnym miednicy. W większości przypadków złamania te występują, gdy mięśnie nagle się kurczą. Małe kawałki kości, do których przyczepione są mięśnie ścięgna podkolanowego, są odrywane przez te mięśnie od kości kulszowej. To złamanie nie powoduje niestabilności miednicy i nie powoduje żadnych obrażeń narządów wewnętrznych.

Osoby starsze z osteoporozą są również narażone na tę chorobę. Osoby te mogą złamać miednicę podczas upadku ze stania, np. podczas schodzenia po schodach lub wychodzenia z wanny. Tego typu urazy mogą uszkodzić strukturę pierścienia miednicy lub złamać poszczególne kości miednicy. Jest to jednak rzadkie w porównaniu ze złamaniem „głowy kości udowej” lub tym, co jest zwykle określane jako złamanie biodra, tj. stawu kulowego i panewkowego.

Większość złamań wiąże się z ekstremalnymi siłami, takimi jak te powszechnie występujące w wypadku samochodowym, upadku lub wypadku zmiażdżenia. W zależności od stopnia i kierunku siły, obrażenia te mogą potencjalnie zagrażać życiu i wymagać operacji. Na szczęście większość złamań miednicy nie wiąże się z żadnymi powikłaniami.

Anatomia złamania miednicy

Miednica jest pierścieniowatą strukturą złożoną z kości, która leży w dolnej części tułowia. Dwie strony miednicy składają się z trzech kości, które rosną razem, gdy ludzie się starzeją. Mocne tkanki łączące łączą miednicę z większą trójkątną kością u podstawy kręgosłupa, która tworzy miskowatą jamę, która leży tuż pod żebrami. Po obu stronach pusta miseczka służy jako panewka dla stawów biodrowych.

Wiele narządów rozrodczych i trawiennych znajduje się w pierścieniu miednicy. Przechodzą przez niego naczynia krwionośne i duże nerwy biegnące w dół nóg. Miednica jest punktem przyczepu dla mięśni biegnących w dół nóg i do tułowia. Złamania miednicy mogą powodować znaczne krwawienia, uszkodzenia nerwów i uszkodzenia narządów wewnętrznych.

Jak leczyć złamanie miednicy:

1. Leczenie bez operacji

Stabilne złamania, których zazwyczaj doświadczają sportowcy, często goją się bez konieczności martwienia się o operację. Pacjenci mogą musieć korzystać z balkonika lub kul. Nie spodziewaj się, że będziesz mógł obciążać nogi przez okres do trzech miesięcy lub przynajmniej do momentu, aż kości się prawidłowo zagoją. Mogą zostać przepisane leki, aby zminimalizować ból. Ponieważ ruchomość jest często ograniczona przez miesiące, mogą zostać przepisane leki rozrzedzające krew, aby zminimalizować zmiany zakrzepów krwi tworzących się w żyłach nóg.

2. Rehabilitacja po urazie

Rehabilitacja zazwyczaj obejmuje poprawę zakresu ruchomości stawów biodrowych i pomaganie pacjentowi w stopniowym przenoszeniu ciężaru na nogi. Ważne będą ćwiczenia stabilizujące biodra i miednicę, po których następują ćwiczenia wzmacniające.

Porady:

• Jeśli doznałeś urazu o wysokiej energii i odczuwasz ból w okolicy miednicy lub masz trudności z chodzeniem, udaj się do lokalnego szpitala. Lekarze zbadają Cię i zadecydują, czy konieczne jest wykonanie prześwietlenia.
• Osoby ze stabilnymi złamaniami często goją się dobrze. Na szczęście pas miedniczny jest solidnym pierścieniem, co jest zaletą w gojeniu.
• Z powodu uszkodzeń i stanów zapalnych otaczających mięśnie i stawy miednicy, nierzadko zdarza się, że pacjent przez kilka tygodni utyka.
• Jeśli odczuwasz ograniczenie ruchomości, ból lub dysfunkcję seksualną, problemy te wymagają dalszej diagnostyki.
• Uprawiając sport, staraj się unikać silnych uderzeń w okolicę miednicy.