Zerwanie stożka rotatorów

Zerwanie stożka rotatorów to poważne urazy mięśni w ramieniu. Zwykle dotyczą osób starszych, zazwyczaj powyżej 65 roku życia, i występują u mniej więcej równej liczby mężczyzn i kobiet. Powodują znaczny ból i niepełnosprawność w ramieniu i barku.

Do zerwania stożka rotatorów dochodzi głównie w dwóch przypadkach:

1. Nikczemny
2. Traumatyczny

Zwyrodnieniowe pęknięcia mankietu występują po wielu latach mikropęknięć mięśnia stożka rotatorów. Początkowo powoduje to częściowe pęknięcie grubości, które może rozwinąć się w pęknięcie pełnej grubości, a następnie pęknięcie. Zerwania pourazowe są bardziej nagłe i występują po upadku na ramię, rękę lub dłoń.

Początkowo mało prawdopodobne jest, że będziesz w stanie unieść ramię znacznie powyżej 90 stopni. Dzięki rehabilitacji lub operacji będziesz mógł unieść je wyżej.

Anatomia zerwania stożka rotatorów

Stożek rotatorów składa się z czterech różnych mięśni, które łączą się ze sobą jako ścięgna i tworzą osłonę otaczającą głowę kości ramiennej. Stożek rotatorów łączy kość ramienną z łopatką i pomaga w obracaniu i podnoszeniu ramienia. Podczas gdy wszystkie cztery mięśnie stożka rotatorów mogą się rozerwać, zdecydowanie najczęstszym jest mięsień nadgrzebieniowy.

Mięsień nadgrzebieniowy znajduje się nad kręgosłupem łopatki i przyczepia się do górnej części kości ramiennej (humerus) za pomocą ścięgna. Zerwanie stożka rotatorów najczęściej wiąże się z całkowitym zerwaniem tego ścięgna.

Łzy zazwyczaj klasyfikuje się następująco:

• Zerwanie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego (zazwyczaj występuje wzdłuż górnej części ścięgna).
• Częściowe rozdarcie grubości (rozdarcie przebiega częściowo przez szerokość ścięgna).
• Rozdarcie całej grubości (rozdarcie przebiega przez całe ścięgno).
• Zerwanie (ścięgno zostaje całkowicie rozdzielone na dwie części.
• Retrakcja (ścięgno rozdziela się na dwie części, z których jedna przemieściła się w kierunku łopatki).

Pomiędzy stożkiem rotatorów a kością znajdującą się na górze barku znajduje się worek smarujący, zwany kaletką maziową. Kaletka maziowa umożliwia ścięgnom stożka rotatorów swobodne przesuwanie się, gdy poruszasz ramieniem. Gdy ścięgna są uszkodzone lub ranne, kaletka maziowa staje się bolesna i zapalona. Dlatego nie jest rzadkością „zapalenie kaletki podbarkowej” z rozerwaniem stożka rotatorów.

Problem ten występuje zazwyczaj w stawie zwanym stawem barkowo-obojczykowym (barkowo-obojczykowym), który znajduje się tuż obok stawu barkowego (głównego stawu kulistego).

Badanie MRI pokazujące całkowite pęknięcie z cofnięciem ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego. Ścięgno powinno dołączyć się tam, gdzie jest X.

Jak leczyć pęknięcie stożka rotatorów:

1. Fizjoterapia / Terapia manualna

Ważne jest, aby udać się do fizjoterapeuty w celu oceny uszkodzeń. Czasami nie można stwierdzić, czy ścięgno jest całkowicie zerwane, czy nie, a terapeuta może skierować Cię na badanie USG lub MRI. Jeśli zerwanie zostanie zidentyfikowane, nastąpi proces wspólnego podejmowania decyzji, w którym omówisz (z konsultantem lub terapeutą) zalety i wady operacji naprawy stożka rotatorów. Jeśli operacja zostanie odrzucona, możesz rozpocząć rehabilitację, która będzie obejmować zwiększenie ruchomości barku, zmniejszenie stanu zapalnego i ćwiczenia stabilizacyjne.

2. Modyfikacja działań

Unikaj wszelkich czynności, które powodują ból w ramieniu, zwłaszcza spania na stronie, na której występuje ból, oraz podnoszenia ramienia na bok lub ponad głowę.

3. Lek przeciwzapalny

Lek przeciwzapalny może pomóc zmniejszyć obrzęk i ból w dotkniętym obszarze. Stosuj go przez 2 tygodnie, aby pozbyć się początkowego bólu.

4. Ćwiczenia

Konkretne rodzaje ćwiczeń często pomagają przywrócić ruchomość i wzmocnić staw. Program ćwiczeń będzie obejmował różnorodne rozciągania w celu poprawy ruchu i elastyczności. Kiedy wzmacniasz mięśnie podtrzymujące ramię, możesz złagodzić ból i zapobiec wystąpieniu dalszych urazów.

5. Operacja naprawy stożka rotatorów

Operacja stożka rotatorów jest powszechnie zalecana w przypadkach pęknięcia, szczególnie jeśli ból jest bardzo silny lub bark jest bardzo słaby. Jednak czas rehabilitacji może być długi (6-9 miesięcy) i istnieje ryzyko zamrożonego barku po operacji.

6. Wstrzyknięcie sterydu

Jeśli fizjoterapia, leki i odpoczynek nie złagodzą bólu, możesz potrzebować zastrzyku ze środka znieczulającego miejscowo i kortyzonu. Jest to jeden z najskuteczniejszych rodzajów leków przeciwzapalnych. Zastrzyk może pomóc zmniejszyć stan zapalny, ale nie pomoże ścięgnu się zagoić.

Porady:

• Staraj się unikać upadków na wyciągnięte ramię lub podnoszenia zbyt ciężkiego przedmiotu za pomocą szarpnięcia. W ten sposób możesz skończyć z rozerwaniem stożka rotatorów.
• Powtarzanie tej samej aktywności i ruchu w kółko powoduje obciążenie ścięgien i mięśni stożka rotatorów. Tenis, baseball, podnoszenie ciężarów i wioślarstwo to przykłady aktywności, które narażają Cię na ryzyko rozerwania ścięgna.
• Wraz z wiekiem zmniejsza się dopływ krwi do ścięgna. Jeśli nie ma dobrego dopływu krwi, zdolność organizmu do naprawy uszkodzeń ścięgna jest utrudniona.
• W miarę starzenia się, ostrogi kostne często rozwijają się na spodniej stronie kości ramiennej. Za każdym razem, gdy ramiona są unoszone, ostroga będzie ocierać się o stożek rotatorów, co osłabia go i czyni podatnym na rozerwanie.
• Cieśle, malarze i inni pracownicy wykonujący dużo prac nad głową są bardziej narażeni na rozdarcia.
• Golfiści zazwyczaj cierpią na te schorzenia, chociaż nie odczuwają bólu podczas gry w golfa.